هپاتیت a در کودکان خیابانی اصفهان

مقدمه: کودکان خیابانی، هم به دلیل شرایطی که سبب این نوع زندگی شده است و هم به عنوان نتیجه ی مستقیم زندگی در خیابان، بیشتر در خطر مرگ و میر و ابتلا به بیماری می باشند. هپاتیت a یکی از بیماری هایی است که سلامت این گروه را تهدید می نماید. هدف از مطالعه، تعیین شیوع آلودگی به هپاتیت a و عوامل خطر مرتبط در کودکان خیابانی شهر اصفهان در سال 86-1384 بود. روش ها: 348 کودک خیابانی 18-7 ساله طی یک مطالعه ی مقطعی بررسی شدند. برای هر کدام یک پرسش نامه ی دموگرافیک و عوامل خطر تکمیل گردید و از نظر آنتی بادی علیه هپاتیت a (hav-ab) بررسی شدند. از نرم افزار spss نسخه ی 15 و آزمون های 2 χ و student-t برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد و 05/0 > p از نظر آماری معنی دار تلقی گردید. یافته ها: نمونه ها شامل 228 (5/65 درصد) پسر و 120 (5/34 درصد) دختر با میانگین سنی 34/3 ± 97/12 سال بودند. 55 نفر (8/15 درصد) روابط جنسی داشتند و 13 نفر (7/3 درصد) مصرف مواد مخدر را گزارش کردند. hav-ab در 318 نفر (4/91 درصد) مثبت بود که مثبت شدن آن با جنس، سطح تحصیلات، قومیت، رابطه ی جنسی و مصرف مواد مخدر ارتباط آماری معنی داری داشت. نتیجه گیری: شیوع hav-ab مثبت، 9 برابر گروه همسالان در جمعیت عمومی استان اصفهان بود. در این گروه، برنامه های آموزشی و دسترسی به امکانات و خدمات بهداشتی باید در نظر گرفته شود.